-
1 pohańbić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pohańbić
-
2 pohańb|ić
pf Ⅰ vt książk. to dishonour książk. [osobę, rodzinę, dobre imię] Ⅱ pohańbić się to disgrace oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pohańb|ić
См. также в других словарях:
pohańbić — dk VIa, pohańbićbię, pohańbićbisz, pohańbićhańb, pohańbićbił, pohańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, zhańbić» Pohańbić mundur, godło. Pohańbić dziewczynę. pohańbić się strona zwrotna czas. pohańbić Pohańbić się zdradą … Słownik języka polskiego
zhańbić — dk VIa, zhańbićbię, zhańbićbisz, zhańb, zhańbićbił, zhańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, pohańbić» Zhańbić kogoś oszczerstwem. Zhańbić dziewczynę, kobietę. Swoim postępowaniem zhańbił nazwisko, rodzinę. Zhańbić czyjeś dobre imię.… … Słownik języka polskiego
pohańbienie — n I 1. rzecz. od pohańbić. 2. lm D. pohańbienieeń «hańba, niesława» Być, znajdować się w pohańbieniu … Słownik języka polskiego
